H ρίζα της δυστυχίας μας

Το γεγονός ότι οι επιθυμίες μας δεν κατακλύζονται διαρκώς από ΦΩΣ αποτελείται το θεμέλιο της δυστυχίας και του άγχους μας. Αν βιώναμε χαρά σε έναν τομέα της ζωής μας για πέντε χρόνια, αυτό σημαίνει ότι υπήρχε ΦΩΣ στη "δεξαμενή" για τα πέντε χρόνια.
Το ότι ξεμείναμε από ΦΩΣ- ή, μάλλον, το ότι αποσυνδεθήκαμε από το φώς - είναι αυτό που μας κάνει δυστυχισμένους. 'Οσο περισσότερο ΦΩΣ έχουμε στην ζωή μας, τόσο περισσότερο θα ικανοποιούνται οι επιθυμίες μας και τόσο περισσότερο θα ικανοποιούνται οι επιθυμίες μας και τόσο περισσότερο ευτυχέστεροι θα είμαστε. 
Έχουμε, επίσης, μέσα μας έναν βαθιά ριζωμένο, διάχυτο φόβο ότι η ευτυχία μας θα λάβει τέλος. Όταν βρισκόμαστε σε σπάνια κατάσταση ικανοποίησης και γαλήνης, έχουμε την αρνητική τάση να πιστεύουμε ότι αυτό είναι πολύ για να είναι αληθινό. Άνησυχούμε για το αύριο. Και τη στιγμή που αυτές οι αμφιβολίες έρπουν μέσα μας, χάνουμε ΦΩΣ. Χάνουμε την σύνδεση. Το ΦΩΣ, επομένως, ορίζεται και ως η ανακούφιση, η ασφάλεια και η ειρήνη του νου που φέρνει την γνώση πως η επιτυχία θα είναι και αύριο μαζί μας. Όταν είμαστε σε σύνδεση με το ΦΩΣ, δεν έχουμε, άγχος ή ανασφάλεια για το μέλλον.